Polka i wykorzystywanie energii słonecznych
Energetyka słoneczna w Polsce ? sektor energetyki odnawialnej. Należą do niej: energetyka cieplna przekształcająca energię słoneczną na ciepło i elektroenergetyka ? produkująca energię elektryczną.
Na koniec 2012 roku łącznie zainstalowanych i użytkowanych było około 1,2 mln m2 kolektorów słonecznych, co odpowiada 848 MW mocy cieplnej (wzrost o 19% w stosunku do 2011 roku). Całkowita zainstalowana moc kolektorów słonecznych stanowi drugie, po ciepłowniach na biomasę źródło odnawialne wytwarzania ?zielonego ciepła? w Polsce. W 2012 roku Polska zajęła drugie miejsce w sprzedaży instalacji słonecznych wśród krajów europejskich (w 2011 ? czwarte miejsce)1.
Całkowita moc podłączonych do sieci elektrowni fotowoltaicznych w Polsce wynosiła na koniec 2012 roku około 1,290 MW2. Według Instytutu Energetyki Odnawialnej, całkowita moc ogniw fotowoltaicznych w Polsce we wrześniu 2014 roku wynosiła około 6,6 MWp3. Na koniec III kwartału 2015 roku URE podał, że moc zainstalowana ogniw PV w Polsce wynosiła 51,1 MWp4.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Energetyka_s%C5%82oneczna_w_Polsce
Pozyskiwanie energii ze Słońca
Energia słoneczna to sposób na uzyskiwanie energii z zupełnie darmowego źródła. W związku z tym, że produkowanie energii elektrycznej w tradycyjny sposób jest bardzo kosztowne, takie instalacje są niesamowicie opłacalne. Nic więc dziwnego, że to rozwiązanie cieszy się rosnącą popularnością i gromadzi coraz więcej zwolenników. Pozyskanie energii z darmowego źródła jest niewątpliwie olbrzymią zaletą tej technologii. Kolejną zaletą jest fakt, ze jest ona na miejscu przetwarzana w energię elektryczną, co jest niewątpliwie korzystne dla potencjalnego inwestora. Panele słoneczne pozwalają obecnie na ogrzewanie wody na bieżące potrzeby rodziny. Z kolei panele fotowoltaiczne pozwalają na wytwarzanie energii elektrycznej, która jednak jak na razie musi pokonywać drogę do elektrowni.
Fakt z Wiki - biodegradacja
Biodegradacja (gr. bios = życie, łac. degradatio = obniżenie)1 ? biochemiczny rozkład związków organicznych przez saprobionty (głównie bakterie1234 i grzyby124, ale także pierwotniaki, promieniowce, glony i robaki)1 na proste związki nieorganiczne1234. Poza organizmami żywymi, do biodegradacji przyczyniają się także czynniki naturalne, takie jak: światło słoneczne, tlen z powietrza i woda3. Dzięki niej rozkładowi może ulegać nawet 95% substancji organicznej1.
Biodegradacja jest procesem bardzo powszechnym. Przebiega we wszystkich biocenozach. Zamyka ona cykle biogeochemiczne większości pierwiastków chemicznych, poprzez doprowadzenie związków do form przyswajalnych przez rośliny. O ile biodegradacja związków występujących naturalnie przebiega bardzo szybko (przykładem są lasy równikowe), o tyle rozkład substancji sztucznych, wytworzonych przez człowieka, może trwać nawet do kilku tysięcy lat (np. pochodne ropy naftowej, pestycydy, materiały wybuchowe)2. Mimo tego, proces ten ma duże znaczenie w zachowaniu środowiska naturalnego, ponieważ zmniejsza stopień jego zanieczyszczenia3.
Dużą zdolność do biodegradacji wykazują zasobne w próchnicę, biologicznie aktywne gleby1.
Rozkład szczątków organicznych przebiega zarówno w obecności tlenu, jak i przy jego braku. Aeroby degradują je, wykorzystując tlen jako utleniacz. Anaeroby zastępują tlen azotanami, siarczanami, jonami metali lub dwutlenkiem węgla. W ten sposób metanotrofy potrafią rozkładać węglowodory alifatyczne, a nawet ich halogenki2.
Obecnie zastępuje się trwałe tworzywa sztuczne i detergenty odpowiednikami, które ulegają biodegradacji3.
W przeciwieństwie do mineralizacji, terminu biodegradacja używa się raczej w odniesieniu do substancji szkodliwych (np. pestycydów).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Biodegradacja