Artykuł o kwestiach stomatologicznych

między siedemnastym a dwudziestym pierwszym rokiem życia. Jednak jeżeli masz już ponad 21. lat, a ósemki nie wyrosły to wcale nie znaczy, że tego nie zrobią. Wyrzynaniu się zębów mądrości zwykle towarzyszy ból. Ponadto ósemki

Artykuł o kwestiach stomatologicznych

Ósemki - ogólnie

Zęby mądrości - nazwano tak ósemki tylko z jednego powodu. Są to ostatnie zęby - zarówno w kolejności w żuchwie, jak i w kwestii chronologicznej. Najczęściej wyrastają między siedemnastym a dwudziestym pierwszym rokiem życia. Jednak jeżeli masz już ponad 21. lat, a ósemki nie wyrosły to wcale nie znaczy, że tego nie zrobią.

Wyrzynaniu się zębów mądrości zwykle towarzyszy ból. Ponadto ósemki nie zawsze wyrzynają się całkowicie, mogą wychodzić pod nieprawidłowym kątem, a czasem nie pojawiają się wcale. Zęby mądrości uważa się za narządy szczątkowe u człowieka. Co to znaczy? Że zatraciły swoją pierwotną funkcję i w toku ewolucji powoli zanikają. Prawdą jest więc, że nie potrzebujemy zębów mądrości - są całkowicie zbędne, można je więc z czystym sumieniem poddać zabiegowi usunięcia.


Protezy zębowe - ogólnie

Protezy stomatologiczne ? są to protezy stosowane w dentystyce w celu uzupełnienia lub odbudowy brakującego uzębienia. Są wykonywane z metali lub ich stopów (np. z glinu, srebra, kobaltu, niklu, tytanu, rtęci), tworzyw sztucznych i ceramiki.

Zasadniczo dzieli się je na dwie grupy:

protezy stomatologiczne ruchome składają się z płyty pokrywającej część podniebienia (podczas gdy protezy całkowite pokrywają je w pełni) - gdy płyta wykonana jest ze stopu metalu jest to tzw. proteza szkieletowa - oraz osadzonych na płycie zębów (produkowanych fabrycznie); w protezach częściowych osadza się także klamry, utrzymujące tę protezę; dzielimy na:
całkowite ? odbudowujące całe uzębienie w łuku zębowym,
częściowe ? odbudowujące część łuku zębowego, gdy pacjent posiada wciąż część zębów własnych;
protezy stomatologiczne stałe, trwale umocowane w jamie ustnej; są to:
wkłady koronowe,
wkłady koronowo-korzeniowe,
zęby ćwiekowe
korony protetyczne,
licówki,
mosty,
implanty (na których odbudowuje się koronę zęba).
Stosuje się również pojęcie "protezy stałe tymczasowe" - protezy stałe mocowane tymczasowo (na cemencie tymczasowym) na miejsce protez stałych od momentu opracowania (oszlifowania) zębów do czasu wykonania indywidualnej protezy stałej przez technika.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Protezy_stomatologiczne


Historia mostów kompozytowych

System mostów kompozytowych ? metoda stosowana w stomatologii, opracowana przez Cezarego Turostowskiego, przy współpracy z Katedrą Ortodoncji Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie.

Pierwsze mosty wykonane zostały w Katedrze Ortodoncji i Ortopedii Szczękowej Pomorskiej Akademii Medycznej w 1992 roku. Początkowo traktowane jako tymczasowe rozwiązanie, po siedmiu latach, w wyniku postępów badań nad mostami uzupełnienia te zaczęto traktować jako docelowe.

Mosty początkowo wykonywano u pacjentów leczonych ortodontyczne z wrodzonym brakiem siekaczy bocznych górnych (dwójek). W późniejszych latach zaczęto uzupełniać także inne zęby, zwłaszcza przedtrzonowce. W części przypadków wzbogacano most kompozytowy o licówkę lub wydmuszkę porcelanową co spowodowało zwiększenie atrakcyjności mostu. Z czasem metoda ta znalazła także pozytywne zastosowanie wśród osób starszych.

Różne metody wykonania mostów określono wspólną nazwą SMK systemu mostów kompozytowych1.

Zwieńczeniem badań była praca doktorska napisana w czerwcu 1999 roku przez Cezarego Turostowskiego pt. "Mosty kompozytowe konstrukcji własnej stosowane w odbudowie górnych bocznych siekaczy". Patronat nad pracą objęła Prof.dr hab. Irena Karłowska.

W roku 2003 zostały zorganizowane liczne cykliczne kursy2 dla zainteresowanych lekarzy, a także warsztaty w akademickich, ortodontycznych ośrodkach dydaktycznych w całej Polsce.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/System_most%C3%B3w_kompozytowych